barzellette in bolognese

barzlàtt scrétti in bulgnàis e chi an al capéss brìsa, ch'al s'aràngia!

invìdia
int un césso pòbblich ai éra òn che l'éra stéttich còmme una préda e ch'al zarchéva ed caghér, mò an i riuséva brìsa. da un èter céssp lé atàis al sinté fèr:
"plùff!" e al déss:
"beèt té!" e l'arspòsta la fò:
"un azidànt ch'at véggna: am é caschè l'arlòii!"

la biziclàtta
gisto l'à d'andèr a bulàggna, mò l'é a pì, alàura al dezìd ed d'mandèr in prèst al sò amigh gig' la sò biziclàtta. in st'mànter ch'al s'avéiia, al pànsa: "gìg' am l'imprèsta ed sicùr.. ai n'ò fàt tànt mè di piasìr a lò.. però l'é ànch un grécc' e ai é chès ch'al dégga ed nà.. vut pròpi ch'am dégga ed nà.. te v'drè ch'am la dà sicùr.. se bàn che dél vòlt gig' l'é un pò strànz e ai è di chès ch'am dégga ed nà. ànzi, a pensèri pulìd, l'é piò fàzil ch'al dégga ed nà che ed sé. a lò piès ed fèr al preziàus e, s'a ciàp int òn di sù stùrt, l'é bàn ed dìr ed nà. parché gìg l'é un èsen, l'é un grécc' e l'é un tìp difézzil e mé a sàn un cretén a fèr tòtta 'sta stré par gnìnta, parché, adeès ch'ai pàns, am dirà ed nà ed sicùr!"
in st'mànter ch'al fèva tòtt chi pensìr qué, l'arivé sàtta a la f'nèstra ed 'gig e al le ciamé:
"gig'!"
"di'mò gisto. ch'sa vùt?"
"và a fèr del pugnàtt tè e la tò biziclàtta!"